Rezerwat krajobrazowy „Kuźnik"
Rok utworzenia: 1926
Powierzchnia: 96 ha
Leśnictwo: Koszyce

Rezerwat wziął swoją nazwę od działającej w jego pobliżu od początków XVII wieku kuźnicy eksploatującej rudę darniową zawierającą żelazo.
   Teren rezerwatu znajduje się na obszarze długiej rynny glacjalnej rozpoczynającej się na północ od Jeziora Łachotka, a kończącej się w południowo- zachodnich krańcach Piły. Kształtowanie się tej rynny miało miejsce podczas ostatniego zlodowacenia. Dzisiejszy rezerwat o powierzchni 96 ha obejmuje dwie małe rynny jeziorne - zachodnią z jeziorami Kuźniczek (0,03ha), Kuźnik Mały (1,68ha) i Kuźnik Duży (1,08ha) oraz wschodnią z Jeziorem Rudnickim (23,26ha).
   "Kuźnik" ma długą tradycję ochrony przyrody. Już w 1926 roku władze niemieckie z inspiracji wybitnego badacza pilskiej przyrody, ówczesnego komisarza do spraw ochrony pomników przyrody Marchii Granicznej Richarda Frasego powołały rezerwat obejmujący trzy małe jeziora(Kuźnik Duży, Kuźnik Mały i Kuźniczek) oraz Cygańską Górę - wzniesienie pomiędzy małymi jeziorami kuźnickimi a Jeziorem Rudnickim. Na tym niewielkim obszarze ochroną objęto niezwykłą mozaikę różnorodnych zbiorowisk roślinnych - od ciepłolubnych muraw na zboczach wylesionej wówczas Cygańskiej Góry, przywodzących na myśl ciepłolubną roślinność południowej Europy przez dąbrowy, bory sosnowe i olsy po fragmenty boru bagiennego z torfowiskami, które nawiązują z kolei do ekosystemów borealnych, charakterystycznych dla Europy północnej.
   "Kuźnik" reaktywowano na podstawie Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 31 października 1959 roku, włączając do niego, poza terenami wcześniej już chronionymi, żyzne Jezioro Rudnickie z otaczającymi je podmokłymi olsami i łęgami, bory sosnowe na stokach wzniesień oraz liczne źródliska występujące wzdłuż brzegów jeziora. Celem ochrony rezerwatu jest: zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu lasu bardzo zróżnicowanego pod względem siedliskowym wraz z otaczającą roślinnością, między innymi bażyną czarną i rzadkimi gatunkami zwierząt oraz ze względu na nieprzeciętne walory krajobrazowe.
   Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie 349 gatunków roślin naczyniowych. Wśród nich znajdują się rośliny ginące i zagrożone wyginięciem w skali Wielkopolski na przykład bażyna czarna, wełnianka pochwowata, modrzewnica zwyczajna, żurawina błotna. W rezerwacie występuje wiele roślin objętych ochroną prawną na przykład: torfowce, widłak jałowcowaty, pływacz drobny i zwyczajny, rosiczka okrągłolistna, bagno zwyczajne, przylaszczka pospolita, bielistka siwa, rokietnik pospolity, płonnik pospolity i cienki, widłoząb miotłowy, bobrek trójlistkowy, grążel żółty, grzybienie białe, porzeczka czarna, kruszyna pospolita, kalina koralowa.
   Różnorodność występujących tu fizjograficznych form terenu i porastających je zbiorowisk roślinnych stwarza wyjątkowo sprzyjające warunki bytowania dla licznych przedstawicieli fauny leśnej i wodnej. Wśród stwierdzonych tu wielu gatunków ptaków można spotkać między innymi zimorodka, remiza, dzięcioły, grzywacza, drozda śpiewaka i kwiczoła, łabędzie, błotniaka stawowego, myszołowa, jastrzębia, puszczyka, kormorany, strzyżyka, rudzika, kosa, sikory i wiele jeszcze innych. Ssaki kopytne w "Kuźniku" reprezentowane są przez sarny, jelenie i dziki. Z drapieżników stwierdzono występowanie lisa, kuny leśnej i wydry. W pobliżu rezerwatu znajduje się także jedno z ważniejszych w regionie zimowisko nietoperzy ( mopki, nocki duże, nocki rude).

Zapraszamy na przechadzki i spacery po "Kuźniku" wyznaczonymi szlakami turystycznymi, na których można spotkać zająca, sójkę lub wiewiórkę, które przy akompaniamencie chóru żab, będą z ciekawością przyglądać się Turystom odwiedzającym ich leśne mieszkanie.

Do pobrania MAPKA REZERWATU