RETENCJA
Na terenie Nadleśnictwa Zdrojowa Góra od 2003 roku są prowadzone prace przy programie małej retencji w ekosystemach leśnych na terenach nizinnych.
Ale co to właściwie jest retencja?
Retencja wodna – zdolność do gromadzenia zasobów wodnych i przetrzymywania ich przez dłuższy czas w środowisku biotycznym i abiotycznym. W lesie mamy do czynienia m.in. z retencją szaty roślinnej, retencją glebową i gruntową, śnieżną, depresyjną, zbiorników i cieków wodnych.
Najprościej można powiedzieć, że retencja wodna to naturalne zjawisko okresowego magazynowania wody opadowej, opóźniające jej odpływ z danego terenu.
Celami małej retencji wodnej w lasach są przede wszystkim:
- poprawa uwilgotnienia siedlisk leśnych poprzez podniesienie lustra wody gruntowej na terenach bezpośrednio przyległych do zbiornika lub urządzenia piętrzącego;
- zmiana szybkiego (wybitnie niekorzystnego) odpływu wód powierzchniowych z terenu lasu na spowolniony odpływ gruntowy;
- urozmaicenie i wzbogacenie środowiska leśnego (m.in. różnorodności);
- woda dostępna dla zwierzyny leśnej, ptactwa, owadów i innej fauny;
- woda do ochrony przeciwpożarowej lasu;
- woda do celów gospodarczych np. deszczownie przy szkółkach leśnych;
- poprawa warunków dla rekreacji i wypoczynku ludności.
Działania wchodzące w zakres małej retencji mogą w istotny sposób przyczynić się do ochrony jakości wód i poprawy struktury bilansu wodnego. Z natury swej mała retencja oddziałuje jedynie na lokalne zasoby wodne, a tym samym jej wpływ na warunki hydrologiczne i stan środowiska przyrodniczego widoczny jest jedynie w małych zlewniach i zależy od rodzaju, liczby i rozmieszczenia podejmowanych działań. Mała retencja może odgrywać dużą rolę w ograniczaniu negatywnych skutków występujących susz. Zgromadzona w zbiorniku woda może być wykorzystana do prowadzenia nawodnień lub dla innych celów gospodarczych. Ale również ta woda, która zretencjonowana jest w glebie lub warstwach wodonośnych jest ważnym zasobem wykorzystywanym przez rośliny.
W SKRÓCIE:
I. UDZIAŁ NADLEŚNICTWA ZDROJOWA GÓRA W REALIZOWANYCH PROJEKTACH:
1. „Kompleksowa ochrona mokradeł i mała retencja w Borach Krajeńskich" w latach 2005-2009, wartość projektu – 1,083 mln zł.
2. „Zwiększanie możliwości retencyjnych oraz przeciwdziałanie powodzi i suszy w ekosystemach leśnych na terenach nizinnych" w latach 2012-2013, wartość projektu – 0,575mln zł.
3. „Utrwalanie efektów ekologicznych uzyskanych w ramach działania „Kompleksowa ochrona mokradeł i mała retencja w Borach Krajeńskich" (wartość projektu – 0,188 mln zł).
II. RODZAJ I ILOŚĆ WYKONANYCH OBIEKTÓW:
1. Zbiorniki retencyjne - 24 szt.
2. Zastawki, progi kamienne - 148 szt.
3. Jazy, bystrotoki - 15 szt.
4. Przepusty - 55 szt.
III. UZYSKANY EFEKT KOŃCOWY:
1. Ilość zretencjonowanej wody – ok. 2 mln m³.
2. Uzyskana powierzchnia „otwartego" lustra wody – ok. 150,0 ha.
3. Wartość zaangażowanych środków finansowych – ok. 2,0 mln. zł, w tym środki własne 590,0 tys. zł.
CIEKAWOSTKI
- Na kuli ziemskiej mamy dużo wody, ale jest to woda głównie słona, zgromadzona w morzach i ocenach, niedostępna do dyspozycji człowieka i jego potrzeb gospodarczych. Woda znajdująca się w jeziorach, rzekach i mokradłach, potencjalnie dostępna dla ludzi, to tylko 0,33% wszystkich wód słodkich.
- Wiele krajów Unii Europejskiej posiada duże zasoby wodny (4500 m3/1 osobę), w Polsce zasoby te wynoszą zaledwie 1600 m3 i wiążą się ze stepowieniem gleb.
- Zasoby wodne Polski są niewiele większe niż Egiptu, który uchodzi za kraj pustynny. W Europie jesteśmy pod względem zasobów wodnych dopiero na 22 miejscu (5 miejsce od końca).
- Zasoby wodne kraju są rozmieszczone nierównomiernie. Obszary największego deficytu wody obejmują pas nizin środkowopolskich.
- Jeśli każda tona wody byłaby wielkości główki od szpilki, to można by było nią wybrukować drogę od Ziemi do Księżyca o szerokości 10 km!
- Woda stanowi średnio 60 - 70% masy dorosłego człowieka, w przypadku noworodka ok. 15% więcej.
- Człowiek odczuwa pragnienie, gdy straci chociaż 1% z całkowitej ilości wody, jaką posiada w ciele.
- Utrata wody z organizmu człowieka na poziomie 10% jest niebezpieczna dla zdrowia, natomiast utrata 20% wody powoduje śmierć.
- Metr sześcienny (1000 l) wody wystarcza do wytworzenia 5 kg kapusty, 2,2 kg pomidorów, litra mleka, ale tylko 0,065 kg wołowiny.
- Zadrzewienia śródpolne zwiększają plony zbóż od 5 do 20%.